KENDİMDEN ÖZÜR DİLİYORUM

Eylül Ayça Karakuş

07.08.2024 - 09:00

YAYINLANMA

25.04.2025 - 20:53

GÜNCELLEME

07.08.2024 - 09:00

YAYINLANMA

25.04.2025 - 20:53

GÜNCELLEME

İnsanoğlu, nedendir bilinmez ama yaşamının bir döneminde her şeyi çok telaşlı yaşayıp, hızlı tüketiyor. İletişimlerimizde alma verme dengesini sağlıklı bir şekilde sürdüremiyoruz. İlişkilerimizde hep bir fazlasını verirken farkında olmadan karşı taraftan beklentilerimizi artırıyoruz.

***

Karşı taraf ise arzu edilen beklentiyi karşılamadığı zaman çatışmalar başlıyor. İkili ilişkilerde, sosyal çevrede, aile içi iletişimde de dahil olmak üzere tüm iletişimler bu beklentiler üzerine kuruluyor. Bir taraf sürekli verici olunca ise haliyle yük kamyonu gibi hissetmeye başlıyor kişi zamanla kendini.

***

Sonra içten içe bir hesaplaşma derdine düşüyoruz. Ben bu kadar yaptım, sen bana bu kadar yaptın. Ben senin için hayatımı yok saydım, sen ise benim için kılını kıpırdatmadın... Eteğimizdeki taşları dökerken de kırıcı, aykırı ve çoğu zaman telafisi olmayan sözlerle kendimizi ifade etmeye çalışıyoruz.

***

Peki ya sonuç? Eteğimizdeki taşları dökünce karşı taraf bizi anlıyor mu? Eğer anlaşılacağını düşünen varsa üzgünüm yanılıyorsunuz. Anlaşılmayacaksınız hatta tam aksine eleştirilen siz olacaksınız. “Bugüne kadar bir sorun yoktu ne oldu, aklına kim girdi de şimdi böyle saçmalıyorsun?” diye gelen sorulara maruz kalacaksınız.

***

Böyle durumlarda aklınız varsa lafı uzatmadan, kendinizi açıklamadan hemen oradan uzaklaşın. Bu tip insanlar dünyanın en tehlikeli varlıklarıdır. Sorunu çözmek yerine sorun çıkaran, kendine yapılan eleştiriyi asla kabul etmeyip aksine sizi suçlayan biri varsa karşınızda hayatınızdaki yeri ne olursa olsun daha fazla zaman kaybetmeden, canınızı sıkmadan oradan ayrılın. Ya da onun gitmesine izin verin, bırakın gitsin.

***

Geriye dönüp baktığımda bu tip insanların hayatımda olmalarına müsaade ettiğim için en çok kendime kızıyorum. En büyük kavgalarım kendimle oluyor. En çok kendimi tamamlamaya, tamlamaya çalışıyorum. Olur olmadık ne varsa hepsini üst üste koyup gerçekleri tüm çıplaklığıyla görmek isterken ömrümün her köşesinde kırılmış olan parçalarıma takılıp kalıyorum.

Gördüğüm gerçeklerin karşısında üzüntüden eğilip, bükülüyorum. Hak etmeyen onca insan için ne çok kendi hakkıma girip, ne çok kendi zamanımdan çalıp onlara armağan etmiştim oysa...

***

Zaman geçiyor ve zaman geçtikçe hayatımdan birer birer isimleri silinen insanlar var. Silinmeyi öyle güzel hak ettiler ki resmen hayatımdan uğurlanmak için can ve başla çaba sarf ettiler. Uğurlanmaya gerek duymadan da defolup gittiler. İyi ki gitmişler diyorum. Hatta gitmekte geç bile kalmışlar keşke daha önce gitselerdi, diyorum... Ya da gitmeleri için, neden daha önce kapıyı göstermedim ki bunlara diye kendime söyleniyorum.

***

Neyse ki hiçbir şey için geç değil. Öyle ya da böyle her biri benim hayatımda bir rehber oldu. Bazı rehberler doğru yolu gösterip, gerçeği yansıtmazlar. O rehberlerle uzun kilometreler yapılmaz. Bir köşe başında yollarınız ayrılır. Ve benim öğrendiğim bir şey var ki gece gündüz, yağmur da çamurda, ayaz da fırtına da, hava da kara da insanın kendinden başkası doğru rehber değil kendine...

***

Çünkü herkes kendi sınırlarını ne kadar zorlayacağını, kabının ne denli esnek olduğunu kendi biliyor. Sırf yolun sonuna ulaşayım diye birilerinin ağırlığını taşımak zorunda olmadığın, tek başına da yolun sonuna kadar gideceğine inandığın gün gereksiz yere taşıdığın yüklerden arınmışsın demektir.

SON SÖZ

Son söz olarak; bu yaşımda bu bilince ulaştığım için yıllarca başkalarının yükünü taşıdığım bedenimden, ruhumdan, benliğimden ve kendimden özür diliyorum...

BİR CEVAP YAZ

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorumlar (0 Yorum)

KENDİMDEN ÖZÜR DİLİYORUM

Eylül Ayça Karakuş

BİR CEVAP YAZ

Diğer Yazıları

BÜTÜN YOLLAR SANA ÇIKIYOR

SEN Kİ...

​ YARALI KALPLE ALTIN ÖDÜLLER

İKİ NEFESLİK HAYAT

LOKMAN HEKİM’DE BİR BAŞARI HİKAYESİ

GEÇMİŞİ ORTADAN İKİYE BÖLÜYORUM!

HAYATIN İÇİNDEN KADIN HİKÂYELERİ

DEVLET MEMURUNA YAKIŞMAYAN ÜSLUP!

“HAYATIN İÇİNDEN” SAYFASINA HOŞ GELDİNİZ

ORTAK AKILLA GÜÇLÜ EĞİTİM

HERKESİ KENDİN GİBİ BİLMEK

ÖĞRENİLMİŞ ÇARESİZLİĞİM

HİKAYEMİZ BURADA BAŞLIYOR

TRAFİKTEKİ DUYARSIZLIK TOPLUMUN AYNASI MI?

AYNADAKİ YABANCI

TARİHE KARA İMZA

​ KARNE BAHANE KİTAPLAR HEDİYE

KİTAPLARIN DÜNYASINDA BULUŞMAK

4 MEVSİM AŞK

'DELİ' DİYORLARSA DOĞRU YOLDASIN!

AKLINI BAŞINA TOPLA GEL 2025

NE ÖLÜYÜM NE DİRİYİM

SANATIN KALBİNDE KADINLARIN GÜCÜ

FARKINDA MISIN?

SABIKALI 2024

ZEKA DİPLERDE BEĞENİ ZİRVEDE!

AKLIM FİRARDA

GELİŞİNLE HATIRLADIM

GELENEKTEN MODERNLİĞE

KENDİNE BİR ADIM AT

HAYAT ÇEKMECESİ

SENDEN KAÇIŞ YOK

NEZAKET YOKSUNLARI

SÖZ UÇAR KİTAP KALIR

KİTAP ZİNCİRİ

ÖĞRENCİLERE ADANMIŞ ÖMÜR

KAYBETTİKLERİMİZLE KAZANMAK İSTEMİYORUZ

Bedelini nerede ödeyecekler?

ASKIDA SORU BANKASI KÜTÜPHANESİ

KAYBETTİĞİM BENİ ARIYORUM

Aptal değilim

Sesimizi duyan var mı?

Ne vakit insan olmayı becereceğiz?

Zamanı mıydı?

YÜREKTEN TEŞEKKÜR

Kanatsız melek…

Akıl sınırlara takılır ama kalp öyle mi?

Yara da sensin derman da sensin

HAYAT ÇERÇEVESİ

''SUSSAM' SOKAĞI

BİLDİKLERİMİN DEĞİL BİLMEDİĞİMİN İZİNDEYİM

PATLAMAYA HAZIR BOMBA GİBİYİZ

KALBİYLE KONUŞAN KADIN

MEMNUN MUSUN?

İYİLİĞİN ALTIN YILLARI SONA ERDİ

HAYATININ BİR ANINI BİLE KAÇIRMA

EYLÜL’ÜN KARNESİ

TÜRKİYE’YE ÖRNEK OLAN ŞENLİK

KALBİMDEKİ İMZA

ÖLÜMÜNE ÖZLEDİM ANNEM

YAŞARKEN VE ÖLÜRKEN BİR BAŞINASIN

EKSİK OLANI TAMAMLA

YAŞ İLERLEDİKÇE ZAMAN AĞIRLAŞIYOR

İNSANLIK AKLANMALI

KİTAP KURTLARINA SEVGİLERİMLE

BUGÜN SENİN GÜNÜN!

SESSİZ YABANCI

YENİDEN TANIŞALIM MI?

MUTLU MUSUN?

CAN ÇIKMAYINCA HUY ÇIKMAZ

OLANLAR VE OLMAYANLAR

ÖDÜLLER MOTİVASYON KAYNAĞI

UNUTULMAZ ANILAR BİRİKTİRMEYE DEVAM

KIYAMETİN TAM İÇİNDEYİZ

YARIM KALAN HİKAYE

YILIN İLK SÖYLEŞİSİNDEN MERHABA

YARALI KALPLE ALTIN ÖDÜLLER

KARNE BAHANE KİTAPLAR HEDİYE