Değerli okurum, hiç şüphesiz ki 06.02.2023 tarihi yüreğimize kazılıp hatırladıkça kanayan yaraya dönüşecektir. Bu acıyı 10 il olarak yaşamıyoruz, hepimiz tek yürek tek memleket olup yas tutuyoruz.
***
Kardeşlerimiz, ablalarımız, abilerimiz, evlatlarımız feryadınız içimizi yaktı. Tüm dünya seferber oldu. Düşman dediklerimiz evlatlarımızı enkazdan kurtardı kardeş dediklerimiz son varını koyup destek oldu.
***
Maddi manevi her anlamda yardım eden tüm kahramanlara gönülden teşekkür etmek istiyorum. Üstündeki ceketini çıkarıp deprem bölgesine gönderen teyzemin ellerinden, kumbarasındaki bütün parayı bağışlayan evladın yüreğinden öpüyorum.
***
Gönülden yapılan yardımın büyüğü küçüğü yoktur hepsi değerlidir. Oturduğu yerden yardımları yargılayanlar, dünyanın kapısı olsaydı sizleri kapı dışarı ederdim. Ceza bile vermezdim yeter ki benimle aynı havayı solumasınlar.
***
Yargılayanlar bir kenarda dursun çektikleri video ile gündem olan iki döl israfı pardon, genç kızlara söyleyecek hiçbir şeyim yok. Çünkü söyleyeceklerimi anlayacak ne kapasiteleri var nede sızlayacak kalpleri. Biz evlerimizde otururken “üşüdüm, acıktım, susadım” demekten nefes bile almaktan utanırken siz aşağılık karakteriniz ve kararmış kalplerinizle konuşmayı hak etmiyorsunuz.
***
İnsanların geçirdiği felaketten, acıdan, kayıptan zevk alırcasına maddi fırsata çevirip ekmek, su, yorgan gibi temel ihtiyaçları uçuk fiyattan satan esnaf demeye bin şahit nefes alan boş bedenlere ne demeli? Fark ettiyseniz hiç birine “insan” diyemiyorum çünkü değiller.
***
Yardım kolisine abiye, kırmız deri pantolon, askılı gecelik, takma kirpik, topuklu ayakkabı koyan arkadaşlar, umarım bu yazıyı okuyorsunuzdur sizlere sadece acıyorum üzgünüm ama sizi tarif edecek bir sıfat bile bulamıyorum. Bir de felaketin ardından “kader” diyen insanlara sormak istiyorum, kader bunun neresinde?
***
Müteahhidin içi boş güzel ambalajlı binalar yapsın, kalitesiz malzeme kullansın yıkılınca da kader desin. Kader değil toplu cinayettir. Cinayetin cezası hapistir. Vicdanınız rahat mı gerçekten? O zaman sizi de kapı dışına etmek istiyorum.
***
Tanımayan insanların acısına ağlayan insanlarla aynı havayı solumaya hakkınız yok. Bu bir kader değil bu bir sorumsuzluktur, cahilliktir, hırsızlıktır, fırsatçılıktır. İnsanlığı çocuklardan öğrenmeliyiz. Enkaz altında saatlerce kaldıktan sonra gelen kurtarma ekibine evladımızın dudaklarından dökülen “Önce kedimi kurtarın” cümlesinde, muhabbet kuşunu elinden bir an bile bırakmayan minik ellerde insanlık.
SON SÖZ
Kahramanmaraş, Malatya, Adıyaman, Hatay, Kilis, Adana, Şanlıurfa, Diyarbakır, Osmaniye, Gaziantep tüm kardeşlerimize sağlık, şifa, sabır, dayanma gücü, vefat edenlere de rahmet diliyorum.
