Bir adım ötesi mutluluk olan hayallerimiz sözüyle başladım yazıma... Hayallerin gerçekleşecek olma düşüncesi bazen insanoğluna zor geliyor. Öyle zamanlar oluyor ki, yola çıkmadan pes edebiliyoruz hayallerimize.

Cumhuriyet Gülhizar Osman Sarıca Ortaokulu öğrencileri ile hayallerimizi gerçekleştiriyoruz. Yazılı Anlatım Atölyesi öğrencileriyle bir yıl boyunca devam ettirdiğimiz eğitimin sonunda, öğrencilerden annelerine bir mektup ya da şiir yazmalarını istedim. 10 kişilik öğrenci grubumuzdan iki öğrencimizin yazısına, Lider Gazete’nin “Hayatın İçinden” sayfasında yer vereceğimin sözünü vermiştim.

Tüm öğrencilerimize gönülden teşekkür ederek; İlayda Naz Kaya ve Yağmur Uysal’ın eserlerini büyük bir gururla gazetemizde yayımlamanın heyecanını sizlerle paylaşıyorum.

Kendine inanan ve hayallerini bir adım öteye taşıyarak mutluluğu taçlandıracak işlere imzasını atan kızlarımı tebrik ediyor, başarılarının devamını diliyorum.

Ve elbette, bir yıl boyunca eğitimlerimize destek veren Okul Müdürü Necdet Erdoğdu, Müdür Yardımcısı Fahri Dural ve Kitap Kulübü mimarisi Ayşe Çalışkan öğretmenime de ayrıca teşekkür ediyorum.

Şimdi, iki öğrencimizin yazılarıyla sizi baş başa bırakıyor; keyifli okumalar diliyorum.

İLAYDA NAZ KAYA’NIN ANNESİ ŞEFİKA HANIM İÇİN YAZDIĞI YAZI

“SEVGİNLE BÜYÜYORUM ANNE”

Büyüklerimizin, ailemizin sıkça söylediği bir sözüyle başlamak istiyorum:

“Büyüyünce, anne olunca anlarsın.” Bu sözü duymadan büyüyen yoktur sanırım. Benim de en sık duyduğum sözlerden biri... Hayatın tüm telaşı ve heyecanıyla büyümek istiyoruz hemen. Kimi büyümekten şikayetçi, kimi ise çocuk olmaktan şikayetçi.

Bir de; “Kaç yaşında olursan ol, sen hep çocuksun, benim gözümde çocuksun...” cümlesini duyarız.

Okulumuza gelen yazar Eylül Ayça Karakuş’un annesine yazdığı Adın Ömrüme Hatıra kitabının hikayesini, yazarın kendisinden dinledikten sonra ailemin, büyüklerimizin ve özellikle annemin verdiği nasihatları anlamaya çalıştım.

Annesini kaybeden iki çocuklu, güçlü o kadının gözlerindeki parlayan ışık, annesinden bahsettiği anlarda o ışık söner, gözleri buğulanıyordu. O anlarda annemin varlığına şükrediyor, anneme sarılıyordum.

Eğitimlerde yazar Eylül Ayça Karakuş’un bir sözü zihnime kazındı:

“Senin senden başka kimsen yok. En çıkmaz sokaklarda, en karanlık gecelerde, en sert rüzgarlarda halini bilecek ve halinden anlayacak tek kişi var, o da sensin. O sana iyi bak. O seni çok sev ve kendinle kaldığın anlarda diğer yarını bul. Benim diğer yarımı bulmam kelimelerle, kağıtla oldu. Senin de kendini bulmanı sağlayacak bir kağıt, bir kalem, birkaç kelime illa ki vardır. Hadi kendini bul.”

Biraz kendimi, biraz da en çok sevdiğim annemi bulmak için yazarın dediği gibi kağıda kaleme sarılıyorum ve bu satırları sevgili anneciğim için yazıyorum.

Sevgili anneciğim, öncelikle sana kocaman teşekkür etmek istiyorum. Hasta olduğumda çekip gitmek yerine başımda sabaha kadar beklediğin için; düştüğümde kızmak, bağırmak yerine elimden tutup kaldırdığın için; bana göre büyük ama sana göre küçük olan dertlerime derman olduğun için; her ne olursa olsun azimli olup hayata karşı dimdik durmamı sağlayarak pes etmemeyi öğrettiğin için...

Bazen sana haksızlık ettiğim zamanlarda çok kızsan da, kızgınlığını kelimelere döküp yüzüme vurmadığın için; hayatın getirdiği her duyguyu yaşarken senin de benimle birlikte aynı duyguları yaşadığın için sana ne kadar teşekkür etsem azdır.

Ben ne kadar büyürsem büyüyeyim, biliyorum ki senin gözünde, yüreğinde ben hep küçük kızın olarak kalacağım. Pamuk ellerin her daim saçlarımda gezinecek. Dünyayı sarar gibi kolların, bedenimi her zaman sıkıca sarıp sarmalayacak.

Yine biliyorum ki, yaşım kaç olursa olsun kalbinin benimle olan endişesi, korkusu hiç bitmeyecek. Ben büyüdükçe, sevgin kadar endişelerin de büyüyecek.

Anne olmadan da anlayabiliyorum seni anne...

Bir evladın annesini kaybetmesinin acısını bir kitabın sayfalarına sığdıran yazarın hikayesini görünce, onun kelimelerinden anne sevgisini, anne özlemini okuyunca da insan biraz olsun büyüyormuş anne...

Seni ne kadar çok sevdiğimi kelimelere sığdırmam mümkün değil ama bugün içimden geçenleri, diğer yarımı bulmak için tüm kalbimle sana olan sevgimi beyaz kağıda dökmek istedim anne.

Kızın seni artık daha çok anlıyor, kızın seni artık daha çok seviyor...

İyi ki benim annemsin.

“Anneler çocuklarının en güvenilir rehberidir,” demişti yazar Eylül Ayça Karakuş.

Sen de benim en güvenilir rehberim ve hayat ışığımsın annem.

Sağlıkla, mutlulukla birlikte çok güzel yıllarımız olması dileğiyle ellerinden öperek bu mektubu sana hediye ediyorum.

Sevginle büyüyen kızın seni çok seviyor anne.

YAĞMUR UYSAL’IN ANNESİ ALİYE HANIM İÇİN YAPTIĞI ŞİİR

“HER ŞEY SENİNLE GÜZEL ANNE”

Anne candır, kahramandır.

Anne sevgi doludur.

Anne merhametli, şefkatli biridir.

Bazen ılık esen bahar yelidir, bazen bakışıyla esen en sert rüzgardır.

Ama her daim en güvenilir limandır.

Sensiz olmaz annem.

Anne arkadaş, anne aile, anne her şeydir.

Anne çocuğunun kılına zarar gelse dünyayı yakandır.

Anne evin en güzel sesidir.

Seni koruyup kollayandır anne,

Sensiz olmaz annem.

Annenin sevgisi dünyayı aşar.

Biz gülünce güler,

Biz ağlayınca ağlar.

Sensiz olmaz annem.

Her şey seninle güzel anne.