Trenlerden söz edelim mi? Yol yolu taşır, raylar vagonları taşır. Vagonlar mıdır yalnızca taşınan bir yerden diğer bir yere giden götürülen? Cevabınızı duydum.
Vagonlar ve tren; onlar vesiledir, araçtır. Taşınan ise insanlardır. İnsan dedik 5 harf bitti bu kadar sanmayın 5 harfin içinde en az 25 tane anlam barınır.
***
İLK yürek yangınıdır sönmeyeceğini sizi de bedeninizi de kavurup yakıp yok edecek sandığınız. İLK kaçıştır yuvadan belki bir daha asla dönmem dediğiniz. İLK yolculuktur o an için bilinmezliğe gideceğiniz. İLK ayrılıştır göremezsem dönmezse ne yaparım dediğiniz. İLK kavuşmadır bundan gayri vuslat yok dediğiniz.
Oysa ne ilk yangın, ne ilk kaçış, ne ilk yolculuk ne, ilk ayrılış, ne de ilk kavuşma olacaktır. Sadece İLKtir; o kadar. Ne, neden, nasıl, niçin nereye soruları ise; Belki 2’nci harfin açılı mıdır? Ama trendeki yolculuk bütün soruların cevaplarını verecektir yeter ki binip de gitmeyin dönmemecesine.
***
Saygılı, sevgili, su gibi akışkan temizleyen olmak, Sürdürebilmek yaşamı hoşgörü ile ve sonsuz sınırsız sevip, yaşamayı biteceğini bile bile bitmeyecek gibi yaşamaktır.
Anlamları yersizce yüklemek, ancakların arkasına saklanmak, ağır gelir diye hoşgörüden, yardımdan kaçmak. Anneannelerimizi modernizm diye hiçe saymak alkışlayarak takdir etmeyi unutmak değildir insan olmak. Neden olduğunu araştıran, niçin böyle konuşmuş, neden olumsuz bakıyorlar nereye varmalıyım ve nasıl yapabilirimi güncelleyerek sürekli düşünendir insan.
Yaşam yolculuğu tren yolculuğu gibidir bir yerden bir yere VAGONLAR gibi gezer dururuz burada önemli olan hayatın bir tren garı olduğunu unutmamak ve garda beklerken her gelen vagonu kurtuluş sanıp atlayıp gitmemektir.
***
Ne mi yapmalı; binmek onlara tamam ancak size göre değillerse hemen inin. Onunla raylarda bilinmez yollara gitmeyin merhaba deyin ve bırakın vagonlar kendi ait oldukları rayların üzerinde yolculuklarına devam etsinler sizse gardaki arayış ve yeni vagonların size öğreteceklerine. Açık bekleyin gönlünüzün yolculuğunda size uzun uzun neşeli, sağlıklı çufçular dilerim. Yazın bana bilmediğiniz vagonlarla çıkmadığınız yolculuklardan söz edelim hep birlikte bütün bunlarla birlikte bu tren yazımla sizler ile çok eski hatta bayağı eski 1990 yılında yazdığım bir şiirimi beraberinde paylaşmak istiyorum sevgi ile kalın…
Yük treni
Bir tren
Bir tren
Yük treni insan
Başlarken kan taşır dünyaya
Yaşar can verir toprağa
Ömrü taşımaktır
Acıyı sevinci kederi neşeyi
Bebekliğini süt kokan ağzını
Anasının uykusuz akşamını
Dertli yaşamını
Taşır
Bir tren
Tren
Yük treni insan
***
Gençliğin kaynayan kanını
Deli dolu aşklarını
Coşkulu çıkışlarını
Taşır
Bir tren
Bir tren
Yük treni insan
***
Gün gelir evini karısını
Gelir evini kocasını
Zaman geçer yavrusunu
Bazen de umudunu
Taşır
Bir tren
Bir tren
Yük treni insan
***
Alın terini
Karşılığını alamadığı emeğini
Sorgusuz dayak yediğini
Çoğu aç yattığı geceyi
Taşır
Bir tren
Bir tren
Yük Treni insan
***
Gövdesini taşıyamadığı bacaklarını
Yaşayamadığı arzularını
Kıramadığı insanları
Taşır
Bir tren
Bir tren
Yük treni insan
***
Yattığı yerde acısını
Etrafının dırdırını
Kalkamamanın hıncını
Taşır bir tren
Yük treni insan
Girdiği an tabuta
Veda günüdür o raylara
Bir tren
Bir tren
Yük treni insan
