En kötü karar kararsızlıktan çok daha iyidir demişler...
Günlük hayata dair kararlar vermek bazen saatler bazen de günler alabilir. Kararın doğru olup olmadığı konusunda zihnin sürekli meşgul ettiği görülebilir.
Kararsızlığın altında yatan birçok duygu vardır. Bunlara örnek olarak; korku, özgüven eksikliği, utangaçlık ve hatta mükemmeliyetçiliği verebiliriz.
Özgüveni yüksek bireyler kararlarını daha kolay verebilir, fakat karar verme sürecinde özgüvenin sağlıklı bir özgüven olması gereklidir.
Özgüven eksikliği olduğunda kararın doğru olup olmadığı yoksa diğer kararın mı doğru olup olmadığı düşüncesi aklınızı sürekli meşgul eder. Çoğu zaman bir sonraki karar daha doğru gibi gelir.
Karar vermede korku , “ya hata yaparsam” ve “insanları kaybedersem” düşüncesi olur ve bu düşünce abartılır. Korku faktörünü “Başarısız olma korkusu, reddedilme korkusu, yetersiz hissetme korkusu” gibi alt başlıklarla da çoğaltabiliriz.
Çekingen veya utangaç bireyler başkalarının gözünde değerlerinin düşeceği endişesiyle bir türlü karar veremezler, seçimlerinin beğenilemeyeceği, eleştirilebileceği, tepki görebileceği düşünceleri onları endişelendirir.
Mükemmelliyetçi ne kadar uğraşırsa uğraşsın ne yaparsa yapsın hiçbir zaman mükemmele ulaşamayacağını düşünür, her zaman yaptıklarında karar verdiği bir durumda eksik bir şeyler mutlaka bulur.
Ayrıntılara takılıp sonuca ulaşamaz, en iyinin en güzelin en doğrunun peşinde koşuşturup dururlar. Ayrıca seçeneklerin çoksa da karar vermekte zorlandığınız görülebilir.
Peki sağlıklı bir karar nasıl verilir?
“Olursa ne olur?”
“Benim için avantajları nedir?”
“Benim için dezavantajları nedir?”
Sorularını kendinize yöneltin, ayrıca bunları yaparken bedeninize odaklanın, beden asla yalan söylemez, seçtiğiniz kararla ilgili bakın beden duyumunuzda ne gibi değişimler oluyor, onlara odaklanın...
Ayrıca kararsız kaldığınızda seçenekleri yazılı hale getirmeniz, zihninizde dönüp duran düşünceleri düzenlemeniz anlamına gelir.
GÜNÜN SÖZÜ
“Çok kişiyle konuş, az kişiyle düşün, tek başına karar ver” Konfüçyus
