ins: eylulaycakarakus

 Bayramın bitmesiyle birlikte herkes evine, işinin başına döndü. Bayramda gözlemlediğim birkaç olayı sizlerle paylaşmak istiyorum. Arife gününden kopyala, yapıştır “Bayramlaşma” mesajları başladı. Hem de öyle böyle değil...

***

Alakasız, kişiye hitap etmeyen dahası göndericiyle bağlantısı olmayan mesajlardan bahsediyorum. Şöyle bir örnek vereyim; mesajı ileten kişi her hangi bir özel yerde çalışıyor ama size yönlendirdiği bayramlaşma mesajında resmi bir kurumun hazırlamış olduğu bayram kutlaması görselini kişilere ileterek kendince bayramlaşıyor. 

***

Eski bayramların özlemini aradığımızı bir önceki yazımda ifade etmiştim zaten. Peki, bu kadar sunilik niye? Gerçekten çok anlamsız ve saygısızca bir davranış olduğunu üstüne basa basa yazmak istiyorum.

Bu tür özel günlerde ya kişiyi arayıp karşılıklı bir iki dakika sohbet edip kutlamanı yaparsınız ya da kişiye özel ismiyle hitap edecek şekilde kısa ve öz bir yazı yazarak günün anlam önemini belirten mesajla yine kutlamanızı yapabilirsiniz. Bu çok zor değil diye düşünüyorum.

***

Bir diğer konu ise artık büyüklerin kapısı ne yazık ki çalınmıyor. İlk fırsatta gençler, yeni evli çiftler tatil yerlerine gidiyorlar. Bir telefon görüşmesi ile bayramlaştık, bayram bitti sanıyorlar. Pencere kenarında oturup yol gözleyen anne, babaları görmek çok acı...

9 gün tatil uzun bir süre. Oysa ki aileler ziyaret edilebilir. Bayramın birkaç günü ailelerin yanında kalıp daha sonra izin isteyerek tatil yerlerine yine gidilebilir. Böylelikle büyüklerin de gönlü alınmış olur. 

***

Her yıl bir yıl önceydi arıyoruz. Bu yıldan şikayet ettiğimiz gerçekleri diğer yıl daha şaşırtıcı olaylarla karşılıyoruz. Üzülenler üzüldüğüyle, içine attıklarıyla kalırken, mutlu olanlar ise o günleri yanına kar sanıyorlar.

Peki günün sonuna geldiğimizde hatırlayacağımız bir şey var ki;  o da gün gelecek, bugünün gençleri yarının yaşlıları olacak. Daha açık yazıyorum; Bayramların anlamını yeni nesil bilmiyor.

***

Bayramlar sadece büyüklerden para toplamak için ilan edilmiş bir gün diye kodlanıyorlar. El öpmeler manasını yitirdi, kucaklaşmalar unutuldu. Hal böyle olunca bugünün çocukları, yıllar sonra sizin bugün yaptıklarınızın on katını yapacaklar. 

***

Çünkü güzelim duygular yavaş yavaş öldürüldü. Çünkü adetler, gelenek ve görenekler en derinden sarsıldı.