Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın diyecek kadar bencil olamadım hiç bir zaman. Ben kendi işlerimdeyken, birilerinin hayatımı dedektif gibi irdelemesine göz yumamadım. Adımın kulis aralarında geçiyor olmasını olgunlukla karşılayacak kadar zarif biri de olamadım.
***
Mevlana’nın "Ya olduğun gibi ol ya da göründüğün gibi ol, sözünü insanlığa ezber ettirmek isterdim. Maskelerinden kurtulmaları için yol gösterdiklerim, okumaları için kitap tavsiye ettiklerim, sohbet arasında özellikle geçirdiğim bence diye başladığım naif sözlerim oldu.
***
Bizim insanlarımızın en büyük bu hayatta ki yaşam mücadelesi kendi hayatlarından çok başkalarının hayatı oldu. Unuttuk kendimizi ve tek tek seceresini tuttuğumuz kişiler seçtik. Ne yediğinden tut ne giyindiğine, nereler de gezindiğine kafa ütüler olduk.
***
Yaşantılarına olur olmadık karışmayı huy edindik, âdet bildik. Sonra da o düşüncelere saygı duymamız gerektiğine inandırıldık. Neden mi? Çünkü onlar büyüktü, çünkü onlar görmüş ve geçirmişti dahası onlar ne derlerse doğruydu.
***
Birisinin adı geçtiğinde konuyla ilgili yorumumuz dahi sorulmadan, bir cümle de olsa beyan etmek için kendimizi yedik bitirdik. Kanıtlardan çok varsayımlarla eleştirdik ve etiketleme yaptık. Öyle anlarımız oldu ki utanmasak aldığı nefesi sayıp bir fazla aldın, birini geri çek diyeceğimiz anlar yaşadık. En yakınlarımızı düşman, düşmanlarımızı da dost ettiler.
***
Sevmeyi bilmeden sevgili dışında herkesi, her şeyi fazlasıyla kıskandılar. Farkında olmadan küçüldüler, farkında olarak yaptıklarıyla gururlandılar. İftira atmayı kendilerine onur bildiler, yalancılıkla suçlarken boyları kadar yerin altına girdiler ama hiç kızarmadılar. Bu da nedensiz değildi. Çünkü insanoğlu bu! Neyle doğar neyle büyürlerse onunla var oldular. Kendi zihindekilerine göre biçimlendirmeye çalıştılar.
***
....Ve birileri, tüm bunlara boyun büktü, adına da kader dedi. Sonrasında kendi hayatına seyirci kalarak yaşamını ezbere devam ettirdi. Mutsuz oldu, üzüldü, ağladı, sitemler etti ama o zaman kimseye sesini duyuramadı, içten içe kendini yedi bitirdi.
***
....Ve birileri, tüm bunlara baş kaldırdı ,adına "bu benim hayatım" dedi. Sonrasında ise kendi hayatını kaliteli bir şekilde yaşadı. Bu hayatta kendisinin olanlarına eli koynunda bekleyerek sahip olmadı. Hakkıyla çalıştı , didindi, inandı ve sonunda zor da olsa mutlu oldu.
***
Şimdi siz hangi cümlelerin sahibisiniz bilmiyorum. Benim bildiğim ve inandığım tek bir şey var.
Ben bu hayatta ömrüm boyunca kimsenin hayatını merak ederek ve gözetleyerek yaşamadım. Bana dokunmayan yılanı izleyecek kadar da vicdansız olamadım. Yılanın başını gördüğüm an korkup kaçanlardan da olamadım. Yalnızca o yılanın zehrini akıtmasına izin vermedim.
***
Kendi zehriyle zehirlenen yılanlara şahit oldum. Bu hayata, öylesine gelmiş, ezbere yaşayan insanlar var. Ezberlerine yeni bir replik olmayın lütfen. Siz kendi yaşadığınız hayata inanmazsanız eğer kendinizi uzaktan izleyeceğiniz çok provasız sahneleriniz olacaktır.
SON SÖZ
Sizin hayatınızı izlemeye bir tek gözün hakki var, Kalp gözünüz sizi izlesin yeter. Ne birilerini izleyin, ne de birilerine kendinizi izletme fırsatı verin...
