Öyle bir devrandan geçiyoruz ki, her şeyi çok çabuk tüketiyoruz. Milyonlarca yılda taşı yontabilmeyi öğrenen insanoğlunun özellikle internetten sonra geldiği noktaya bakın. Bugün yeni olan çok çabuk eskiyor. Doğru bildiklerimiz ters düz edilebiliyor. Değişimin hızına ayak bile uyduramıyoruz.

***

Geçenlerde Antalya Bilim Üniversitesi’nden Psikiyatri Uzmanı Doç. Dr. Veysi Çeri’nin geçen yıl sosyal medyada yaptığı bir paylaşımla karşılaştım. Diyor ki “Kaç gündür İstanbul’da pedagojik açıdan yararlı olabilecek oyuncak arıyorum. Onlarca AVM oyuncakçısına baktım. Milyonlarca oyuncak var. Ama çocuğun fiziksel, zihinsel, psikososyal ve duygusal gelişimine zarar vermeden katkı sunacak nerdeyse bir tane oyuncak yok. Renkli Çöp yığını”

***

Şöyle bir düşündüm. Bundan 40-50 yıl önce bizler çocukluğumuzu nasıl yaşadık diye. Çocukluğuma gittim. “Hazır oyuncak görmedik” desek yeridir. Kendi oyuncaklarımızı kendimiz yapardık. Yokluktan düdük bile alamazdık. Söğüt dalından sipsi yapardık.  Kasabadaki marangozlara gider ağaç gövdelerinden tekerlek kestirir araba yapardık. Eskiden uçurtmayı da kendimiz yapardık. 

***

Örneğin kasnaklı denilen uçurtmayı ben çok iyi yapardım.  Olta takımı bile yoktu. Kargının ucuna misineyi bağlayıp öyle balık avlardık. Bırakın cep telefonunu, ev telefonu bile yoktu evlerde. Telefon bağlatmak için yıllarca beklemek gerekiyordu. Hatta telefon hatları yakın bir tarihe kadar icralık mal olarak düne kadar haciz bile ediliyordu.

***

Teknoloji öylesine gelişti ki artık çocuklar bugün oyuncak yerine cep telefonları ile oynuyorlar. Her işlerimizi cep telefonundan görür hale geldik. Hatta yan yana olan insanlar bile birbiri ile konuşmak yerine mesajlaşarak iletişim kurmaya başladı. Böyle bir süreçte 14 Mayıs seçimlerine gidiyoruz.  Benim çocukluğumda ülkenin nüfusu 40-45 milyon civarındaydı.  

***

Şimdi ise sadece seçmen sayımız 60 milyon 697 bin 843 olmuş. Bunun 4 milyon 904 bin 672’ssi ilk kez oy kullanacak. Bunların arasında AK Partinin kurulduğu 2001 yılında dünyaya gelen benim kızım da var. Kızım bizler gibi oyuncaklarını kendileri yapmadılar. İnternetle, cep telefonları ile büyüdüler.  Bizler gibi bir ders hazırlarken kütüphanelere de gitmediler. İnternetten bir tıkla aradıkları bilgiye çok kolay eriştiler.

SAĞ SOL ÇATIŞMALARI

Bizler gibi 1980 öncesi yaşanan sağ sol çatışmalarına da tanık olmadılar. Belki de onları a-politik buluyoruz. Fakat bu gençler dünyaya bizlerden çok farklı bakıp bizlerden çok farklı okuyorlar.  Dünyayı bizlerden farklı yorumluyorlar. Bu değişime hiçbir gücün direnemeyeceğini de biliyorlar.