Bir şey yapmadan önce ilk yaptığımız şey, onun neden kötü görüneceğini düşünmek. Daha kimse bir şey demeden, biz zaten çoktan kendimize lafı sokmuş oluyoruz.
“Yazdım ama bilmiyorum, çok iddialı değil.”
“Fotoğraf attım ama insanlar ne der ki…”
Sanki biri eleştirecek diye değil, herkes eleştirecekmiş gibi yaşıyoruz. Çünkü bu ülkede önce kendini korumak için kendini kırman gerekir. Herkesin fikri var çünkü. Herkes bir şey söylüyor. Ve biz, bununla büyüdük.
O yüzden belki de kendimize karşı bu kadar acımasızız. Daha kimse beğenmeden “Ben zaten beceremem” diyoruz. Güzel bir şey giyince “abarttım mı acaba?” diye soruyoruz. Bir düşüncemizi paylaşmadan önce “boş konuşmuş olmayayım ama” diye başlıyoruz.
Kendimizi savunmayı, daha baştan kendimizi yargılayarak yapıyoruz. Çünkü eleştiriye o kadar alışığız ki, içselleştirmişiz. Hatta o kadar ki, başkasının ağzından çıkmadan biz kendi ağzımızdan döküveriyoruz: “Biliyorum, saçma.”
Ama artık sormak lazım: Neyi, kimden, ne kadar saklayacağız?
Kendine haksızlık ederek kimseyi memnun edemezsin.
Ve en önemlisi: Kendini ilk sen kırarsan, kimse sana özen göstermeyi öğrenemez...
29.06.2025 - 22:51
28.06.2025 - 00:05
22.06.2025 - 09:43
21.06.2025 - 11:09
15.06.2025 - 08:19
08.06.2025 - 08:48
07.06.2025 - 09:35
01.06.2025 - 08:43
31.05.2025 - 14:50
25.05.2025 - 08:52
24.05.2025 - 08:41
18.05.2025 - 08:43
17.05.2025 - 18:15
11.05.2025 - 08:53
10.05.2025 - 09:15
04.05.2025 - 09:29
03.05.2025 - 09:21
20.04.2025 - 09:00
19.04.2025 - 09:00
13.04.2025 - 09:00
11.04.2025 - 09:00
06.04.2025 - 09:00
05.04.2025 - 09:00
30.03.2025 - 09:00
28.03.2025 - 09:00
22.03.2025 - 09:00
21.03.2025 - 09:00
15.03.2025 - 09:00
14.03.2025 - 09:00
08.03.2025 - 09:00
08.03.2025 - 09:00
BİR CEVAP YAZ
E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir