Bir ülkede BÜROKRASİ varsa ve toplumun en yetkilileri bile BÜROKRASİ HAZRETLERİNE takılıyor ve yakınıyorsa gerisini siz düşünün…

Her daim BÜROKRASİ yani BÜROKRATİK ENGELLER azami dereceye inecek diye bir beklentiye girersek sonu hüsran ile bitiyor.

Hepimizin kitaplardan okuduğu BÜROKRASİ, hizmetlerin gelmesine aracılık eden ve vatandaşın işini kolaylaştırmak için vardır. Fakat bu bizde maalesef öyle değil.

Her ne kadar Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın, vatandaşın önünden bu BÜROKRASİ HAZRETLERİNİ kaldırmak istemesi ve didinip çırpınmasına rağmen maalesef altta işler tam tersi.

Bizdeki BÜROKRASİ kırtasiyecilik ve vatandaşa engel çıkartmakla neredeyse eş anlamlı bir şey. İster vatandaş ol ister en yetkili zat BÜROKRASİ HAZRETLERİ varsa fark etmiyor.

Çünkü armudun sapı, üzümün çöpü, yok fotokopi, yok rapor, yok onay derken vatandaş GEBERSE bile BÜROKRASİ HAZRETLERİNİN umurunda olmuyor.

Şimdi sizlere bir örnek vereceğim. Hem de dünkü yazımda bir kez daha belirttiğim olayla yaşanan ve yaşatılanlar gibi. İnanın okuyunca ne demek istediğimi çok iyi anlayacaksınız.

LİDER GAZETE olarak 7 Eylül’de eski hostes ve yıllar önce şizofreni tanısı konulan 60 yaşındaki Sibel Baltacıbaşı’nın yaşam öyküsünü gündeme getirdik.

Sibel Hanım, rahatsızlandıktan sonra sokaklarda yaşamını sürdürüyordu. Lara (Metin Kasapoğlu Caddesi eski Mezbaha Kavşağında) yolundaki bankamatiklerin yanında!

Biz hem gazetede hem de televizyonda yayınladığımız haberlerle, Sibel Hanım da çaresiz haliyle ortada kala kaldı. Bir Allah’ın kulu elini Allan rızası için uzatmadı, dönüp bakmadı.

Biz de bu sırada vasi olarak atanan Avukat Baykal Koçum ile neler yapabiliriz araştırmaya koyulduk. Lakin BÜROKRASİ HAZRETLERİ her dem karşımıza çıktı.

Ben bu satırlardan bir kez daha konuyu gündeme getirdim. Bu şehrin idarecileri oralı bile olmadı. Ya konserlerde ya eğlencelerde lacivert takımları ile boy gösterdiler.

Baktım olacak gibi değil. İçim sızlaya sızlaya bir kez daha konuyu buradan 13 Eylül’de ‘BU İŞİN ÇÖZÜMÜ YOK MU?’ başlığı ile tekrar ele aldım. O gün “Yahu beyler bayanlar, çiçeği burnunda Antalya Valisi HULUSİ ŞAHİN, Büyükşehir Belediye Başkanı MUHİTTİN BÖCEK ve Muratpaşa Belediye Başkanı ÜMİT UYSAL hiç mi yüreğiniz sızlamıyor yahu?” diye ifadeler kullanıp herkesin bu ıstırap dolu olaya el atmasını istedim. Sonu tınnnnnnnn!

Beni bilen bilir. Bir konuya kafayı taktım mı sonuna kadar kovalarım. Nihayetinde 21 Eylül’de konuyu ‘YUH OLSUN BİZE’ başlıklı yazımda tekrar ele alarak “Sayın Antalya Valisi HULUSİ ŞAHİN’den insanlık adına rica ediyorum. Sayın Valim, Kanunlar el vermiyorsa bile ALLAH RIZASI için bu işlemi yaptırın. İnanın benim gibi binlerce insanın vicdanı sızlıyor. Eminim sizin de öyledir. Umarım el atarsınız” cümleleri ile yardım istedim.

Sibel Hanım’ı tanımam, sadece haberde gördüm ve yüreğim parçalandığı için de bu konuda ısrarcıyım. Sağ olsun Vali Hulusi Şahin konuya duyarlılık gösterdi. Aynı gün Sağlık Müdürlüğü ve Emniyet Müdürlüğü’ne talimatlar verildi. ŞİZOFREN Sibel Hanım, önce polis merkezine sonra da hastaneye götürüldü.

Sonuç ne mi? Dünkü yazımda belirttim. 22 Eylül’den beri BÜROKRASİ HAZRETLERİ ayak sürüyor. Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde heyete girdi.

Dayanamadım ve sağı solu aradım. 26 Eylül’de benim ricam üzerine Eğitim Araştırma Hastanesi Başhekimi devreye girdi ve HEYET RAPORU kargo ile ADLİYEYE gönderildi!

Bakalım mı tekrar şu BÜROKRASİ HAZRETLERİNE? Hastane ile Adliye’nin arası olsa olsa 1 kilometre. Tarih 26 Eylül. Bugün ise 5 Ekim. Kuşun kanadına bağlasaydık RAPOR mahkemeye ulaşırdı değil mi? Ama şu BÜROKRASİ yok mu!

Havalar geceleri iyiden iyiye serinledi. Amma Sibel Hanım hala sokaklarda. Akli melekeleri yerinde olmadığı için çevredekilere zaman zaman zarar verdiği oluyormuş. Kimin umurunda?

Şimdi şu yaşananlara bir bakar mısınız? Heyet raporu mahkemeye ulaşacak ve onay verildikten sonra Sibel Baltacıbaşı hastaneye yatırılabilecek tedavi olup aramıza dönecek.

Ama yok olmaz. BÜROKRASİ HAZRETLERİ var. Vali bile olsanız sökmüyor bu BÜROKRASİ HAZRETLERİNE. İnanın benim söyleyecek sözüm kalmadı.

Vali Hulusi Şahin’in talimatı bile sökmüyorsa bu hazretlere biz ölelim daha iyi!

FİLM GİBİ KOVALAMACA

Bu hikaye ne bir film sahnesi ne de bir polisiyedeki kovalamaca. Bu bambaşka bir kovalamaca. Koronavirüs dönemiyle bu şehrin başına bela olmuş bir hikaye.

Herkesin malumu Koronavirüs ile birlikte KARAVANCILIK arttı. Konyaaltı’ndaki cadde ve sokaklar KARAVANCILARIN istilasına uğradı. Öyle ki vatandaşın arazilerine bile çökmüşlerdi!

Şikayetler artınca Büyükşehir Belediyesi 350-400 araç kapasiteli bir KARAVAN PARK yaptı. Güzel de oldu. Sonra sahildeki bütün KARAVANLAR kaldırıldı ve park yasağı getirildi.

Ancak bazı KARAVAN SAHİPLERİ kurnazlığa kaçıp bu kez de Muratpaşa Belediyesi sınırları içindeki DENİZ GÖREN PARKLARI istila etti. Zabıta ve polis kovaladı bir ara.

Sonra sokak araları falan derken bu kez CAMİLER de bu işten nasibini aldı. Cami otoparkları KARAVAN PARKA döndü. Eski mezbahanın oradaki Hacı Mehmet Çiçek Camisi’nde olduğu gibi.

Fakat hem cami imamı hem de cemaat bundan çok rahatsız, çevre binalar da öyle. Gece gündüz karavanın içinde alkolünü alan, müziği son ses açanlar var.

Hal böyle olunca caminin duvarına ‘CAMİ OTOPARKINA KARAVAN PARKI YASAK’ diye pankart asmış yetkililer. Bu kez de KARAVANLAR sahil manzaralı parklara gitmiş.

Polis-zabıta kaldırmış, imam-cemaat kovalamış, karavancı da kendi çözümünü bulmuş. Ancak bu kovalamaca bitecek gibi değil. Kökten bir çözüm gerekli.